Op maandag 24 november begroetten wij het tweede HSB team van DD in het Delftse SchaakCentrum voor onze match in de vierde ronde van de hoofdklasse HSB 2025-2026.
Het lichtende hoogtepunt van de avond werd gevormd door de partij op bord 2, waar Brent van Dusseldorp het met de witte stukken opnam tegen Candidate Master Lars Vistisen. Deze zinderende partij eindigde in een klinkende overwinning voor Brent, zijn eerste ooit tegen een getitelde speler. In de woorden van de overwinnaar:
“Mijn partij begon redelijk soepel, voor de verandering. Eindelijk een opening waar ik de algemene theorie van ken. Ik kon dus ook veel makkelijker zetten spelen, wat beloond werd met een voorsprong op de klok.
Waar ik alle ruimte had, was mijn tegenstander veel aan het manoeuvreren met beperkte velden. Hierdoor kon ik mijn stukken op betere velden zetten, en kon ik bij hem een ongedekte toren op g7 creëren na loperruil. Die heb ik daarna ook buit gemaakt in ruil voor een paard en pion, wat me een kwaliteit voor gaf.
Toch bleek zijn stelling robuust met zijn paardenpaar en kon ik niet makkelijk binnendringen. Maar de voorsprong in tijd begon zijn voordeel te geven, toen die een eindspel in moest gaan met minder dan 5 minuten op zijn klok. Met agressieve pionzetten voor zijn koning, een goed getimede b4, en paard tegen loper ruil, kreeg ik steeds meer de overhand.
Toen die nog maar 1 seconde op de klok had, volledig op het increment spelende, zag ik al de winst. Ik pakte wat pionnen met mijn torens, en begon aan de opmars naar de overkant van het bord. Niet veel later gaf hij op.”
Tijdens de lange worsteling in het middenspel kwam deze stelling op het bord:
Hier had de partij een brute wending kunnen krijgen. Brent heeft zojuist 36. Td2 gespeeld, om druk te zetten op de pion op d6. Zonder tijdnood zou de CM wellicht 36. …, Pxe4!! 37. Dxe4 Pd7! gevonden hebben, waarna zowel de dame als de toren instaan. De dame kan de toren niet dekken, want er dreigt ook nog mat op e1! Zwart zou de kwaliteit terugwinnen en met twee pionnen meer waarschijnlijk makkelijk winnen. Maar in tijdnood speelde de CM wellicht instinctief 36. .., Td7 om middels piondekking het fort te verdedigen. Een paar zetten later zag de stelling er zo uit:
Hier had Brent met 44. Dd5 door de spleten in het fort kunnen koekeloeren, a la “Here’s Johnny!” in “The Shining”, maar hij koos voor het iets te voorzichtige 44. Dc3. Hierna had de CM het evenwicht kunnen behouden door met 44. …, Te7 wit te dwingen zich om zijn pion op e4 te bekommeren, zodat er verder geen schot gemaakt kon worden met de belegering. In plaats daarvan nam zwart het verkeerde besluit om stukken te gaan afruilen met 44. …, Pxc4 45. Dxc4 De5 46. T6f3 De7 47. Ta3 De6 48. Ta7+ Pb7 49. Dxe6 fxe6 50. Tf6. Het zwarte fort is geen fort meer, wit gaat de pionnen op de koningsvleugel wegsnoepen en de partij is over. Er werden nog elf zetten gespeeld, toen gaf zwart op.
Op bord 3 speelde Arjan Drenthen (invaller voor ondergetekende) een op het oog evenwichtige partij die eindigde in remise. Zoals wel vaker bevond de echte intrige zich in de zetten die niet werden gespeeld maar wel door de hoofden spookten. Op zet 20 keek Arjan tegen deze stelling aan:
Arjan speelde hier 20. …, Da6. Beide spelers keken naar de zet 21. Pc7 en dachten dat zwart dat met 21. …, Dc6 zou kunnen pareren. Dat zou ik zelf vast ook wel gedacht hebben. Maar Stockfish wijst ons erop dat wit met de tussenzet 22. Tac1! de partij kan beslissen, bijvoorbeeld 22. …, Pf3+ 23. Kh1 Pd4+ 24. Txc6 Pxf5 25. Tcc1 en zwart verliest alsnog een kwaliteit en de partij. Maar wit speelde eerst 21. Tac1 (typisch verschijnsel bij tactische missers: de spelers zien de relevante zetten wel, maar spelen ze in de verkeerde volgorde) De2 22. Kg2 Pc6 23. Te1 waarna de zwarte dame tegen de twee witte torens werd geruild, de paarden en de damevleugelpionnen verdwenen van het bord en toen kon de vrede getekend worden.
Alle overige partijen werden door onze Haagse tegenstanders gewonnen en worden in geuren en kleuren beschreven in het verslag op de DD website. De matchpuntteller van ons team staat nog steeds op nul, maar er zijn nog drie ronden te gaan, dus onze tegenstanders mogen zich zorgen gaan maken, want wij zijn een kat in het nauw en zullen rare sprongen gaan maken. 🙂