(Geschreven door David Boersma)
Op woensdag 23 april 2025 werd de zevende en laatste ronde van de HSB competitie 2024-2025 gespeeld voor klasse 1A. DSC 3 won met 6-2 van Rijswijk 2 en werd daarmee kampioen, zodat er volgend jaar maar liefst drie teams van DSC in de Hoofdklasse mogen spelen.
Zoals gebruikelijk vonden alle matches van de slotronde gelijktijdig plaats op de zelfde locatie, het Motion en Beweeg College in Zoetermeer. Bij aanvang van de ronde stonden er drie teams aan kop met 10 matchpunten: DSC 3, Voorburg 1 en Promotie 2, met respectievelijk 35, 31.5 en 28 bordpunten. DSC 3 speelde de laatste ronde tegen hekkensluiter Rijswijk 2, terwijl Voorburg 1 en Promotie 2 het tegen elkaar mochten opnemen.
Als de tiebreaks gebaseerd zouden zijn op onderling resultaat, dan had Promotie 2 kampioen kunnen worden door Voorburg 1 te verslaan, want ze hadden DSC 3 in ronde 4 ook verslagen. In dat geval zou het niet uitmaken hoe DSC 3 tegen Rijswijk 2 zou presteren. Maar aangezien bij de HSB competite de bordpunten de tiebreaks bepalen, hoefde DSC 3 in de laatste ronde alleen maar te winnen van Rijswijk 2 om verzekerd te zijn van het kampioenschap. En zo geschiedde! Bovendien verloor Promotie 2 nipt van Voorburg 1, dus ook met een op OR ipv BP gebaseerde tiebreak zouden we kampioen zijn geworden (want in ronde 3 hadden we met 5-3 van Voorburg 1 gewonnen).
Matchverloop: voor de afwezige Yaren (Menorca Open) en Jouke (werk) hadden wij Arjan Drenthen en Jaap de Koster als invallers geronseld. Verrassenderwijs was het deze keer niet Wytze maar Brent die als eerste bij de wedstrijdleider een resultaat kon rapporteren. Een tijdje na Brent’s winst besloot Jaap te berusten in remise door herhaling van zetten. Op dat moment vond ik de stelling van Wytze er al duidelijk minder goed uit zien, de stellingen van Mats en Ahmad vond ik niet zo duidelijk, mijn eigen partij kon ook nog van alles worden en alleen Kasper had al goede winstkansen. Dus toen Arjan mij vroeg of hij remise mocht aanbieden, verzocht ik hem om door te spelen. Rond de tijd dat Wytze de handdoek in de ring gooide en Kasper de overwinning binnenhaalde, besliste ik mijn eigen partij in mijn voordeel. Daarna kon ik aan Arjan groen licht voor remise geven, dacht ik: daarmee zouden we dan met 4-2 voor staan en hadden nog maar een half puntje nodig van de staartborden. Maar terwijl Arjan remise aanbood zag ik pas dat Mats in gruwelijke tijdnood zat, en dat Ahmad weliswaar beter stond, maar in een eindspel met nog veel mogelijkheden voor drama. Als ze allebei zouden verliezen, dan zouden we alleen kampioen worden als ook de match van concurrenten in 4-4 zou verzanden. Dat was op dat moment nog wel mogelijk, maar niet erg waarschijnlijk. Mats bezorgde me een paar hartverzakkingen door zijn klok naar 1 seconde te laten tikken alvorens eindelijk een zet te doen, en in in een bloedlink dame-eindspel met lopers van ongelijke kleur zelfs dameruil en herhaling van zetten uit de weg te gaan. Het leek niet zinvol om hem als team captain te vragen een remise aanbod te doen, want gezien de kloksituatie zou zijn tegenstander (of anders wel zijn team captain) zeker door willen spelen. Deze nagelbijtshow werd door een kleine schare toeschouwers gade geslagen, deels van DSC en deels van onze naaste concurrenten die in het belendende lokaal ook een hele spannende match aan het uitvechten waren. Uiteindelijk was het Mats die ondanks zijn grote tijdnood zijn tegenstander wist te foppen. Zodra zijn tegenstander zijn hand uitstak verdampte het publiek, naar de kantine voor nabespreking of naar huis om uit te huilen, want de match en het kampioenschap waren beslist. Daardoor kon Ahmad in alle rust en heel zorgvuldig zijn eindspel uitschuiven om ook zijn welverdiende puntje aan de score toe te voegen.
Individuele partijen:
Bord 1, David met zwart: “De tegenstander op wie ik mij een beetje had voorbereid bleek op het tweede bord tegen Kasper te spelen, maar gelukkig speelde de invaller op hun eerste bord een opening die ik best goed ken. Nadat ik de witte pionnenstorm op de damevleugel had geblokkeerd kon ik mijn stukken op de koningsvleugel in stelling brengen. Wit reageerde daarop door ook daar pionnen naar voren te schuiven, waarbij hij een tactische wending overzag en plotseling stond zijn koning voor het vuurpeloton. Een paar zetten later was het mat.”
Bord 2, Kasper met wit: “Mijn tegenstander gaf na 12 zetten in een moderne opening pardoes een kwaliteit kado. Doordat ik ook meer ruimte had, kon ik mijn aanvalsspel daarna sneller van flank doen wisselen, waardoor het creëren van een beslissende doorbraak niet lang uit kon blijven. Met de zwarte koning nog in het midden, en mijn stukken klaar om de stelling binnen te dringen, vond mijn tegenstander het genoeg en gaf op. Door de vroege fout van mijn tegenstander werd het een comfortabele overwinning.”
Bord 3, Arjan met zwart: “Mijn tegenstander speelde een London-achtig systeem, waarbij ik lopers ruilde op g3, en hij een open h-lijn kreeg. Hij vond die h-lijn dermate interessant dat hij helemaal niet meer zou rokeren. Erg gevaarlijk leek het mij allemaal niet en dat bleek ook reuze mee te vallen in de praktijk. Maar echt serieuze kansen op voordeel had ik niet veel. Ik had 2x de kans om een toren te offeren op e3 en 1x om een dame te offeren op f3. Aangezien het kampioenschap op het spel stond, durfde ik geen onverantwoorde risico’s te nemen en koos ik laffere opties. Dit leidde uiteindelijk tot een volledig remise eindspel, dat ik mocht accepteren toen de teamoverwinning veilig leek.”
Bord 4, Brent met wit: “Toen ik binnen kwam lopen, kwam ik meteen een bekend gezicht tegen bij de tegenstanders, de persoon waar ik vorige week woensdag als invaller in DSC 2 al tegen had gespeeld. Ik had dan ook de vrees dat ik daar nogmaals tegen moest spelen. Gelukkig niet, hij speelde net een bord hoger dan ik.
In plaats daarvan had ik een nieuwe tegenstander die er ook veel zin in had. Ik kwam meteen in mijn favoriete opening met de witte poppen aan de gang, en kon heel snel een aanval op de tegenstander lanceren. Waar ik alle ruimte en ontwikkeling had, ontbrak dat juist bij de tegenstander. Hierdoor probeerde hij stukken af te ruilen, wat op dat moment net niet kon. Met een vernuftige aanval in het centrum wist ik een stuk te winnen, waarna ik snel nog een andere insloot. Al met al een snelle partij, wat het team meteen een 1-0 voorsprong gaf.”
Bord 5, Wytze met zwart: “Mijn tegenstander speelde ik een opening die ik niet zo goed kende dus ik besloot een zet te spelen om hem uit zijn voorbereiding te halen. Dit veroorzaakte helaas dat mijn tegenstander het loperpaar overhield tegen mijn paardpaar in een open stelling. Niet ideaal. Vervolgens lukte het hem om een pionnetje op te pikken aan de damesvleugel. Dit speelde hij heel netjes uit en kwam uiteindelijk uit in een winnend eindspel. Door de slechte opening heb ik de hele tijd passief moeten verdedigen en heb ik nooit kansen gehad op tegenspel.”
Bord 6, Jaap met wit: “Ik had net als Wytze het probleem dat ik al snel de theorie niet meer wist waardoor ik mijn tegenstander ook uit zijn voorbereiding haalde. Uiteindelijk kwamen we ongeveer gelijk uit de opening waarna we erg snel erg veel afruilden totdat we allebei alleen nog maar een dame 2 torens en wat pionnen hadden (ik 1 pion meer). Ik had maar 1 dame zet om te voorkomen dat hij die pion terug kon winnen, die ik ook speelde. Hij kon mijn dame daar wel weer wegkrijgen met zijn toren wat hij deed. Daardoor kwam er alleen wel weer een ander veld vrij voor mijn dame waarna we zet herhaling hadden en de partij in een remise eindigde.”
Bord 7, Mats met zwart: “Ik kwam als zwart gelijk uit de opening maar wel in een stelling met kansen voor beide spelers. Ik had op een gegeven moment wel door dat ik mezelf wat in de problemen had gebracht maar mijn tegenstander speelde gelukkig een andere zet en even later was ik zelfs degene die een pion won en gewonnen kwam te staan. Echter speelde Ik het niet soepel en ik zag op een gegeven moment dat mijn tegenstander meerdere dame zetten had om in mijn stelling te komen. Nadat ik mijn tegenstander op een manier liet binnenkomen die ik niet had mogen toelaten verloor ik mijn pluspion en was het objectief weer gelijk. Een kanttekening is dat de wending van zojuist had mijn tijd wel teruggebracht naar onder de minuut tegen mijn tegenstanders 35 minuten.
Op increment spelend had ik op een gegeven moment zelfs nog 1 seconde maar de vlag viel op meerdere zetten net niet. Op een gegeven moment ik voor een keuze kwam te staan om te berusten in remise door middel van zet herhaling en daarmee het kampioenschap veilig te stellen of door te spelen in een objectief gelijke stelling waar wit wel veel dreigingen had waar ik rekening mee moest houden. Ik had daarnaast nog steeds maar een paar seconden en mijn tegenstander een half uur meer en dus de keuze makkelijk gemaakt; doorspelen.
Ik gaf uiteindelijk twee pionnen op maar wist via h6-h5-h4 en Dg7-Df8-Db8+-Dg3 binnen te dringen op de zwarte velden rond de witte koning. Nadat mijn zwartveldige loper ook binnenkwam wat minstens een stuk zou opleveren gaf mijn tegenstander op.”
Bord 8, Ahmad: “For me, my opponent played a super passive Philidor defense from the opening. I actually did not have much of an advantage after I missed 1 or 2 key moves in the middlegame. But even if I had found them, the evaluation (according to the computer) was only around +1,2-1,4 which means white has a comfortable position but it’s still tricky to find a concrete plan. But that did not happen and we had a very equal position on move 28 or so. But I chose to keep fighting after he offered a draw and slowly continued to improve. Eventually he blundered an exchange and I was able to capitalize on that. I nearly gave David a heart attack but I still managed to get the full point. 😄”
De winning mood van het team strekte zich ook uit tot Yaren, die diezelfde avond in de derde ronde van het Menorca open haar eerste punt scoorde en in totaal 3.5/9 zou gaan verzamelen, een uitstekend resultaat in die sterke A groep, waarin naast allerlei beroemde grootmeesters ook de legendarische Vasyl Ivanchuk speelde, die het toernooi met een indrukwekkende 8/9 op zijn naam schreef.